Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Γραφεία που μυρίζουν...γεμιστά (τα ταπεράκια εν δράσει)

Την ανάγκη φιλοτιμία κάνουν οι Ελληνες. Η οικονομική κρίση κατόρθωσε αυτό που διατροφολόγοι και γιατροί δεν κατάφεραν επί σειρά ετών μέσω επιστημονικών άρθρων: να μας πείσουν να εγκαταλείψουμε το «ντελίβερι» στους χώρους εργασίας και να στραφούμε στο... ταπεράκι και στο υγιεινό σπιτικό φαγητό από το σπίτι. 

Η κυρία Δέσποινα Ντεβετζιδάκη, 26 ετών, φωτογραφίζεται στο γραφείο της, τρώγοντας από το τάπερ τα φασολάκια που μαγείρεψε από το προηγούμενο βράδυ και δηλώνει ότι... «επιτέλους δεν ντρέπομαι για αυτό». Τα πράγματα, ωστόσο, δεν ήταν πάντα έτσι. «Στο Πανεπιστήμιο οι συνήθεις τροφές ήταν τα γνωστά “junk food”- σουβλάκια, πίτσες και τυρόπιτες-, ενώ αν κάποιος τολμούσε να εμφανίσει τάπερ με σπιτικό φαγητό, γινόταν κυριολεκτικά περίγελως! Η ίδια νοοτροπία δυστυχώς επικρατούσε μέχρι πρότινος και στον χώρο εργασίας» αναφέρει η ίδια. Στο αντίθετο άκρο βρίσκονται οι ευρωπαίοι εταίροι μας, οι οποίοι εδώ και δεκαετίες ετοιμάζουν με θρησκευτική ευλάβεια τα περιβόητα «lunch boxes» (κυριολεκτικά μεταφράζονται ως «κουτιά γεύματος»), γεμίζοντάς τα με υγιεινές σπιτικές λιχουδιές για τη δουλειά. «Οταν πέρασα έξι μήνες στην Ολλανδία, έμεινα έκπληκτη από τη λεπτομέρεια με την οποία προετοίμαζαν τη διατροφή τους στο πανεπιστήμιο και στη δουλειά. Το τάπερ εκεί ήταν λόγος για να... καμαρώνεις, όχι να ντρέπεσαι!» προσθέτει η κυρία Ντεβετζιδάκη.

Η οικονομική κρίση και ο περιορισμός του μηνιαίου προϋπολογισμού, ωστόσο, ανάγκασαν τους Ελληνες να αλλάξουν συνήθειες καθώς ένα έτοιμο γεύμα κοστίζει ως και δέκα φορές περισσότερο από το αντίστοιχο γεύμα μαγειρεμένο στο σπίτι. «Εχουμε παρατηρήσει τους τελευταίους μήνες μείωση και στη συχνότητα και στην ποσότητα των παραγγελιών. Ατομα που παράγγελναν κάθε ημέρα, τώρα μας τηλεφωνούν λιγότερες φορές, ενώ οι παραγγελίες τους είναι πιο συγκρατημένες» εξηγεί στο «Βήμα» ο κ. Γρηγόρης Σπυρίδωνος, ιδιοκτήτης της αλυσίδας έτοιμων γευμάτων «Cadillac 99 γεύσεις». Σύμφωνα, άλλωστε, με την κυρία Δέσποινα Κουκλινού, ιδιοκτήτρια του εστιατορίου διανομής γευμάτων «Μελίλωτος», που δραστηριοποιείται στο κέντρο της Αθήνας, η κρίση έχει μεταβάλει και τις προτιμήσεις των πελατών. «Τον τελευταίο καιρό τα πιάτα που τελειώνουν πρώτα είναι τα πιο φθηνά του καταλόγου, ενώ λόγω και της καλοκαιρινής περιόδουδύο στις τρεις παραγγελίες είναι σαλάτες» σημειώνει.
Στις νέες οικονομικές συνθήκες οι επιχειρήσεις έτοιμου φαγητού προσπαθούν να προσαρμοσθούν με εκπτώσεις ή προσφορές οι οποίες έχουν κατακλύσει μενού και διαφημίσεις, με γνωστά ρητά του τύπου «με ένα χάμπουργκερ δώρο οι πατάτες». Δεν λείπουν, βέβαια, και οι εναλλακτικές προσεγγίσεις: «Προωθούμε τις εύπεπτες συνταγές, κυρίως σαλάτες, χωρίς βαριά καρυκεύματα, σκόρδο και κρεμμύδι, για να προσελκύσουμε τους εργαζομένους που επιθυμούν να “τσιμπήσουν” κάτι ελαφρό στη δουλειά» αναφέρει η κυρία Κουκλινού. Από την άλλη ο κ. Σπυρίδωνος σχολιάζει ότι η αλυσίδα του προχωρεί «σε μείωση τιμών και εισάγει την επιλογή του “μενού”, δηλαδή ενός πλήρους γεύματος με γαρνιτούρα και ψωμί, σε μικρότερη ποσότητα και άρα σε πιο οικονομική τιμή».
Ωστόσο, ακόμη και οι πιο γενναιόδωρες προσφορές δεν μπορούν να συγκριθούν με την παρασκευή του ίδιου γεύματος στο σπίτι, όχι μόνο σε κόστος αλλά και σε διατροφική αξία. Οπως εξηγεί ο κ. Κωνσταντίνος Ξένος, κλινικός διατροφολόγος-διαιτολόγος, «ακόμη και το καλύτερο έτοιμο φαγητό είναι χειρότερη επιλογή από οτιδήποτε φτιάξουμε μόνοι μας! Ο λόγος είναι ότι μόνο για ό,τι παρασκευάζουμε μόνοι μας έχουμε απόλυτη γνώση των πρώτων υλών που χρησιμοποιήσαμε και της ποσότητας σε λάδι, βούτυρο, αλάτι κτλ.». 

Αλλωστε, όπως υπογραμμίζει ο κ. Ξένος, τα μενού των καταστημάτων «ντελίβερι» είναι έτσι διαμορφωμένα ώστε να διεγείρουν το αίσθημα λαιμαργίας των καταναλωτών, με φωτογραφίες και προσφορές που αφορούν σχεδόν πάντα παχυντικές, τηγανητές ή λιπαρές τροφές. «Συνεπώςτο τάπερ με το σπιτικό φαγητό αποτελεί και συνειδητή επιλογή να μείνει κανείς μακριά από τους άσκοπους πειρασμούς και να προγραμματίσει εκ των προτέρων το διατροφικό του πλάνο» καταλήγει.

Της Ελλης Ισμαηλίδου
Πηγή Το Βήμα
24.6.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis