Πριν από 100 χρόνια η αεργία ήταν δείγμα ανώτερης κοινωνικής τάξης, ενώ σήμερα ο πολυάσχολος είναι αυτός που χαίρει εκτιμήσεως. «Είναι αργός» λένε με νόημα για κάποιον υπονοώντας ότι είναι τεμπέλης ή ότι ο δείκτης ευφυΐας του δεν είναι αρκετά υψηλός. Κόντρα στην εγρήγορση της δυτικής κοινωνίας, το Διεθνές Κίνημα Επιβράδυνσης έρχεται να μας θυμίσει πόσο σημαντική είναι η ενασχόληση με πράγματα που μας δίνουν πραγματική ευχαρίστηση.
Δεν πρόκειται για ένα κίνημα ενάντια στην εργασία ή τον καπιταλισμό, αλλά για μια προσπάθεια να βρούμε την κατάλληλη ταχύτητα στη ζωή μας. Υπάρχουν φορές που πρέπει να τρέξουμε, άλλες που πρέπει να πάμε αργά και άλλες που πρέπει να κινηθούμε κάπου ανάμεσα.
Σύμφωνα με το Αργό Κίνημα, η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας ταχύτητας με περιόδους ξεκούρασης και ανάκτησης δυνάμεων.
Slow and the city
Όταν το 1989 άνοιξε το πρώτο κατάστημα MacDonald’s στην Piazza di Spagna, στη Ρώμη, ο Ιταλός δημοσιογράφος και ακτιβιστής Κάρλο Πετρίνι, θέλοντας να αντισταθεί στις αρνητικές συνέπειες της ταχυφαγίας, δημιούργησε το κίνημα Αργό Φαγητό (Slow Food). Η οργάνωση πλέον απαριθμεί 100.000 μέλη σε 153 χώρες, έχει εξελιχθεί σε Κίνημα Βραδύτητας (Slow Movement), ενώ έχει εξαπλωθεί και σε άλλες δράσεις, όπως είναι οι «αργές πόλεις» (www.cittaslow.net), η «αργή ανάγνωση» (slow reading), τα «αργά ψώνια» (slow shopping) και ένα σωρό άλλες ενέργειες που όσο περνάει ο καιρός εκτελούμε όλο και πιο γρήγορα.
Σήμερα υπάρχουν 135 πιστοποιημένες «αργές πόλεις» σε 20 χώρες, όπου γίνεται επαναπροσδιορισμός στην οργάνωση του αστικού τοπίου και οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να κόψουν ταχύτητα και να έρθουν σε ουσιαστική επαφή μεταξύ τους. Για να λάβει τη σχετική πιστοποίηση μια πόλη θα πρέπει να έχει πληθυσμό έως 50.000 κατοίκους, να προωθεί τα τοπικά προϊόντα, να μην έχει λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας, να προστατεύει το περιβάλλον και γενικώς οι κάτοικοι να κινούνται με πιο αργούς ρυθμούς και να επικοινωνούν ουσιαστικότερα μεταξύ τους.
Άλλες πόλεις, πάλι, φιλοξενούν τα περίφημα slow festivals, όπως αυτό που γίνεται στο Σέτζφιλντ της Ν. Αφρικής (www.slowfestival.co.za), όπου σε έναν μεγάλο χώρο φυσικού κάλλους, εκτός από τις μουσικές εκδηλώσεις, το κοινό έχει τη δυνατότητα να λάβει μέρος σε αθλητικές (ιστιοπλοΐα, πεζοπορία, κολύμβηση, ποδηλασία) και άλλες (ψάρεμα, κουκλοθέατρο, ομαδικά παιχνίδια) δραστηριότητες, να δει εκθέσεις, να δοκιμάσει τοπικά εδέσματα, να παρευρεθεί σε βραδιές για πούρο και ουίσκι (Cigar & whisky evening) ή στον «Μεσαιωνικό Δείπνο» και να ζήσει επτά μέρες στη φύση με πολλές ασχολίες και καθόλου άγχος. Ανάλογες «αργές» δραστηριότητες διοργανώνονται και στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του Slowdown Festival (www.slowdownlondon.co.uk).
Less is more
Σύμφωνα με το μότο της minimal αισθητικής στο design, όπου το λιγότερο ισοδυναμεί με περισσότερο, έτσι και η τάση να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα οδηγεί τελικά σε λιγότερo ποιοτική ζωή. Η υπερβολική ταχύτητα, ισχυρίζονται πολλοί, μας απομακρύνει από τον εσώτερο εαυτό μας, καθώς δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να κάνουμε βαθύτερες σκέψεις και να συνειδητοποιήσουμε αν ενεργούμε και ζούμε με τον τρόπο που πραγματικά θέλουμε.
Στον 21ο αιώνα η βραδύτητα έχει να παίξει –σε αντίθεση με τη συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα που απαιτείται σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία– έναν σοβαρό ρόλο, σύμφωνα με τον Καναδό δημοσιογράφο και συγγραφέα του μπεστ σέλερ «Το εγκώμιο του Αργού: Πώς ένα παγκόσμιο κίνημα αλλάζει τον πολιτισμό της ταχύτητας» (2004) Καρλ Ονορέ. «Δεν είναι τυχαίο», λέει σε μια ομιλία του ο Ονορέ, «που ιδιωτικό σχολείο υψηλών επιδόσεων στη Σκωτία απαγόρευσε την εργασία στο σπίτι σε όλα τα παιδιά κάτω των 13 ετών. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί κατά 20% η απόδοση των παιδιών στα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες».
Στον 21ο αιώνα η βραδύτητα έχει να παίξει –σε αντίθεση με τη συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα που απαιτείται σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία– έναν σοβαρό ρόλο, σύμφωνα με τον Καναδό δημοσιογράφο και συγγραφέα του μπεστ σέλερ «Το εγκώμιο του Αργού: Πώς ένα παγκόσμιο κίνημα αλλάζει τον πολιτισμό της ταχύτητας» (2004) Καρλ Ονορέ. «Δεν είναι τυχαίο», λέει σε μια ομιλία του ο Ονορέ, «που ιδιωτικό σχολείο υψηλών επιδόσεων στη Σκωτία απαγόρευσε την εργασία στο σπίτι σε όλα τα παιδιά κάτω των 13 ετών. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί κατά 20% η απόδοση των παιδιών στα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες».
Ανάλογο είναι και το παράδειγμα των σκανδιναβικών χωρών, που, σύμφωνα με το βιβλίο του Ονορέ, απέδειξαν ότι μπορείς να δημιουργήσεις μια ισχυρή οικονομία χωρίς να είσαι εργασιομανής. Η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία κατατάσσονται ανάμεσα στις έξι πιο ανταγωνιστικές χώρες στον πλανήτη. Στο επίπεδο, μάλιστα, της επιχειρηματικής κουλτούρας, όλο και περισσότερες χώρες συνειδητοποιούν ότι πρέπει να επιτρέπουν στους υπαλλήλους τους είτε να δουλεύουν λιγότερες ώρες είτε απλώς να αποσυνδέονται από την εργασία κάνοντας διάλειμμα για φαγητό ή πηγαίνοντας σε έναν ήσυχο χώρο. Τα Σαββατοκύριακα δε, σύμφωνα με το μανιφέστο του Kινήματος της Eπιβράδυνσης, συμβάλλουν σε έναν πιο δημιουργικό τρόπο σκέψης, βοηθώντας στην ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών, αρκεί να κλείσουμε laptops και κινητά.
10 tips επιβράδυνσης
1. Κάντε ένα πράγμα κάθε φορά.
2. Χασμουρηθείτε άφοβα.
3. Περάστε περισσότερο χρόνο στο κρεβάτι και στην μπανιέρα.
4. Εξασκηθείτε στο να μην κάνετε τίποτα.
5. Γελάτε περισσότερο.
6. Πηγαίνετε περίπατο.
8. Μη δουλεύετε το Σαββατοκύριακο.
9. Κάντε τριήμερα ταξίδια χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα.
10. Κάντε σεξ για περισσότερη ώρα.
5+1 slow links
Πηγή : Free Sunday
11.12.2010
2 σχόλια:
xaxaxa τους τελευταίους 2-3 μήνες με απασχόλησε το θέμα.. τι τα θές.. τίποτα δεν είναι πρωτότυπο.. :):)
χαίρομαι που σε βλέπω δραστήρια πάλι.. κι ας είναι σε αντίθεση με το ποστ.. αλλά βέβαια.. δε σε προλαβάινω.. :):)
την καλημέρα μου :):)
Τι ωραίο ποστ! Ό,τι χρειαζόμουν τώρα, η ποιότητα θέλει τον χρόνο της σαφώς.
Καλό ξημέρωμα dyosmaraki!
Δημοσίευση σχολίου