Σωτήρης Χατζάκης : "Φτάσαμε να αγαπάμε τις ιδέες και όχι τους ανθρώπους"

Σε ερώτηση της Ματίνας Καλτάκη προς τον Σωτήρη Χατζάκη :

"Μια πολιτική εξ ανάγκης πρέπει να είναι ρεαλιστική. Πως μπορεί να λειτουργήσει εκτός κάποιου συστήματος μια ιδέα που να είναι εφαρμόσιμη?"

Εκείνος απάντησε :

"Ο έρωτας λέει η Δημουλά, είναι αυτόχειρ. Ομοίως και οι ιδέες και τα οράματα. Το κράτος, η θρησκεία, η εκπαίδευση, η οικογένεια έχουν πέσει πάνω στη μικρή μας ζωή για να μας πείσουν ότι πρέπει να λειτουργούμε σύμφωνα με τη δική τους ηθική, που διαποτίζεται και καθοδηγείται από δόγματα εξουσίας. Ζαλισμένοι, σχεδόν σπαρακτικοί, οι άνθρωποι αφήνονται στις ιδέες και χάνουν τα απλά και πρωταρχικά, τη σχέση τους με τα χέρια και τα πόδια τους, με το σώμα τους, με τις μικρές απολάυσεις της ζωής. Φτάσαμε να αγαπάμε τις ιδέες και όχι τους άλλους ανθρώπους. Κάνουμε σχεδιασμούς επί χάρτου, λες και οι άνθρωποι δεν υπάρχουν.

Και συνεχίζει συγκρίνοντας τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό με τον σύγχρονο :

"Ζούμε σε εποχή που ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από τη γη, καθώς έκλεισε ο κύκλος της γεωργίας-έτσι χάθηκαν μυητικές τελετές και παραδόσεις και η καταγωγή μας είναι εν πολλοίς άγνωστη. Σε προοπτική χρόνου θα μας αποξενώσει από πολλές παλαιότερες εκφάνσεις του πολιτισμού που ακόμη επιβιώνουν - η αρχαία τραγωδία είναι μία από αυτές.  Ενα πρόβλημα λ.χ. του σύγχρονου ηλεκτρονικού ανθρώπου είναι ότι δεν αγγίζει. Οσο κι αν πιστεύω στη χρησιμότητα του Διαδικτύου, εμένα ωστόσο κανένα μέϊλ δεν με χάϊδεψε όπως η μάνα μου. Κανένα μήνυμα στο κινητό δεν μου έδωσε την ερωτική χαρά της αγαπημένης μου. Αρα σ' αυτή τη συνθήκη, το σώμα πάσχει- πάσχει από ένα καινούργιο συντηρητισμό που συμβαδίζει με την πρόοδο, σύμφωνα με την οποία το σώμα, λέει, δεν είναι απαραίτητο πια για να νοιώσεις. 

Αλλά, αν θεωρηθεί δευτερεύουσα η φυσική παρουσία και ο ελληνικός πολιτισμός χάσει τον εμπράγματο χαρακτήρα του τότε θα μιλάμε για ανθρώπους που θα επικοινωνούν με λέξεις και εξισώσεις. Θα μπούμε σε μία φάση απόλυτης κυριαρχίας του νοητικού πολιτισμού. Τι χάνεται τότε? Χάνονται τα πρωταρχικά, τα θεμελιώδη ερωτήματα για την ίδια την παρουσία του στον κόσμο,  δηλαδή τα ερωτήματα της προέλευσης, της διαμονής και του προορισμού. Αυτός είναι ο κίνδυνος, και τότε που θα βρει ο άνθρωπος καταφύγιο?"

*Η συνέντευξη (μέρος της οποίας αποτελεί το παραπάνω) δημοσιεύτηκε στο Culture τ.89

*Σημ. Ο Σωτήρης Χατζάκης είναι ο διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδας