Μπορεί η Ελλάδα να βρέθηκε στην τελευταία θέση της λίστας των χωρών της ΕΕ στο θέμα της ανακύκλωσης, ωστόσο, αν και στα απόβλητα δεν τα πάμε καλά, φαίνεται ότι στα έπιπλα... σκίζουμε. Μόδα ή ανάγκη, όλο και περισσότεροι... ορκίζονται στο όνομα της αναμόρφωσης επίπλων και μικροαντικειμένων σε νέα χρηστικά αντικείμενα.
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου παλαιά έπιπλα, που περνούν από γενιά σε γενιά, χρειάζονται οπωσδήποτε μια ανανέωση για να ταιριάξουν στο μοντέρνο σπίτι. Αντί να καταλήξουν σε κάδους σκουπιδιών, παλιατζήδες και υπόγεια σπιτιών, οι επίμονοι επιπλοποιοί επιστρατεύουν όλες τις νέες τεχνικές για να τα μεταμορφώσουν σε καινούργια. Πέρα από οικολογικά, τα οφέλη είναι και οικονομικά, καθώς το κόστος είναι σαφώς χαμηλότερο από την αγορά νέων επίπλων. Αλλοι θιασώτες της μεθόδου τονίζουν και την αισθητική παράμετρο, καθώς τα μεταποιημένα έπιπλα κατά παραγγελία κουβαλούν την προσωπική σφραγίδα του πελάτη, εκφράζοντας το μοναδικό του γούστο.
Ετσι, η παλιά βιβλιοθήκη της γιαγιάς μετουσιώνεται σε μια στυλάτη βιτρίνα για κοσμήματα, τα φθαρμένα συρτάρια της ντουλάπας μεταμορφώνονται σε μια καλαίσθητη ζαρντινιέρα, ακόμη και το καπάκι μιας μηχανής αυτοκινήτου μπορεί να μεταμορφωθεί σε βάζο με λίγη φαντασία και πολύ μεράκι από τους επαγγελματίες... Τζεπέτο. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείτε να ξεφορτωθείτε την αντίκα της γιαγιάς, επισκεφτείτε ένα από τα εργαστήρια των ταλαντούχων δημιουργών, όπως για παράδειγμα του κ. Γιάννη Καθέρη στο Χαϊδάρι.
«Πιστεύω ότι όλα τα “σκουπίδια” είναι αξιοποιήσιμα» λέει ο κ. Καθέρης. «Είμαι ένας από τους υπεύθυνους για τις...μεταμοσχεύσεις τους. Για παράδειγμα,είχα πάρει κάποια ξύλινα συρτάρια με τα οποία έφτιαξα μια ζαρντινιέρα, φτιάχνω βιτρό κολλώντας μικρά γυαλάκια σε καθρέφτη, είχα ανανεώσει μια ρετρό πιατοθήκη.Θεωρώ ότι ειδικά στους καιρούς που ζούμε τίποτε δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο.Το να παίρνεις κάτι από τα σκουπίδια, να το αξιολογείς και να του δίνεις εκ νέου ζωή είναι πολύ όμορφο...Επιπλέον, επειδή ασχολούμαι εν γένει με την κατασκευή μικροαντικειμένων και διακοσμητικών, ο πελάτης δεν έχει παρά να μου περιγράψει τι τον ενδιαφέρει και θα το φτιάξω» επισημαίνει ο κ. Καθέρης.
Ωστόσο η μεταποίηση επίπλων μπορεί να έχει και ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Η Αϊνόα από τη Βαρκελώνη και η Μίριαμ από τη Ναντ της Γαλλίας είναι δύο νέες κοινωνικές λειτουργοί με πολλή αγάπη για τη δουλειά τους αλλά και για την αναμόρφωση επίπλων. Αφού γνωρίστηκαν στο Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παίδων Βούλας, θέλησαν να συνδυάσουν τις δύο ενασχολήσεις τους και αποφάσισαν να συνεργαστούν σε ένα κοινό πρότζεκτ: τη δημιουργία ενός εργαστηρίου αποκατάστασης επίπλων με τη συμμετοχή ατόμων με αναπηρία.
Το εργαστήριο ονομάζεται «Χylo Νuevo» («Καινούργιο Ξύλο»). «Ξεκινήσαμε πριν από έναν χρόνο με την ιδέα να ενημερώσουμε τους νέους για να έρθουν και να συμμετάσχουν στη διαδικασία μεταποίησης παλαιών επίπλων. Το μότο μας είναι “Μην πετάτε τα έπιπλα,καλέστε μας να τα μαζέψουμε και να τους δώσουμε και πάλι ζωή”.
Ετσι λοιπόν οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας, εμείς συλλέγουμε τα έπιπλα και τους τα παραδίδουμε ανανεωμένα» λέει η Γαλλίδα Μίριαμ. Τα παιδιά με αναπηρία συναντιούνται στο εργαστήριο στη Γλυφάδα και επιδίδονται σ΄ αυτή τη δημιουργική διαδικασία υπό την επίβλεψη των κοινωνικών λειτουργώνεπιπλοποιών. Το «Χylo Νuevo» μετεξελίχθηκε προσφάτως σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση και έτσι το κόστος της μεταποίησης ανέρχεται στην προσωπική συνεισφορά που επιθυμεί να κάνει ο εκάστοτε πελάτης στον οργανισμό.
Η κυρία Ιφιγένεια Ματαράγκα μεταποιεί έπιπλα τα τελευταία 15 χρόνια. Ξεκίνησε ως δημιουργική ενασχόληση με τις φίλες της και εξελίχθηκε σε κύρια εργασία τα τελευταία τρία χρόνια με το δικό της εργαστήριο. «Ο πελάτης μπορεί να φέρει μια παλιά πολυθρόνα,ένα σκαμπό,μια καρέκλα σαλονιού και με μια απλή αλλαγή στο ύφασμα μπορεί να πάρει ένα “φρέσκο” έπιπλο» μας λέει η κυρία Ματαράγκα. Η διαδικασία είναι απλή: η κυρία Ματαράγκα επισκέπτεται το σπίτι του πελάτη για να δει το έπιπλο και στη συνέχεια επιστρέφει με ιδέες και κοστολόγιο. «Ο πελάτης μπορεί να επισκέπτεται το ατελιέ και να προσθέτει ιδέες στην πορεία. Ή μπορεί απλώς να αφήσει τη δημιουργία επάνω μου». Οσο για το κόστος, η δημιουργός σημειώνει: «Για μια εντελώς κατεστραμμένη πολυθρόνα που πρέπει να μεταποιηθεί εξαρχής, ίσως απαιτηθούν ως και 1.300 ευρώ. Σκεφτείτε βέβαια ότι το τελικό προϊόν είναι κάτι μοναδικό που σ΄ ένα αντίστοιχης αισθητικής κατάστημα θα κόστιζε γύρω στις 4.000 ευρώ».
Είναι σημείο των καιρών η μεταποίηση; «Τώρα πια έχει γίνει και ένα είδος trend» λέει η κυρία Ματαράγκα. «Φανταστείτε ότι το 1993 που ξεκίνησαο κόσμος το θεωρούσε λίγο τσιγγουνιά ή ντροπή να παίρνεις ένα παλαιό έπιπλο και να το φτιάχνεις. Σήμερα η μεταποίηση επίπλων αλλά και ρούχων είναι στη μόδα και λόγω κρίσης» σημειώνει. «Είναι αλήθεια όμως ότι το να μετατρέπεις βίντατζ έπιπλα είναι κάτι πολύ δημιουργικό,διότι ξέρεις ότι φτιάχνεις κάτι που δεν το έχει κανείς άλλος» σημειώνει η κυρία Ματαράγκα.
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου παλαιά έπιπλα, που περνούν από γενιά σε γενιά, χρειάζονται οπωσδήποτε μια ανανέωση για να ταιριάξουν στο μοντέρνο σπίτι. Αντί να καταλήξουν σε κάδους σκουπιδιών, παλιατζήδες και υπόγεια σπιτιών, οι επίμονοι επιπλοποιοί επιστρατεύουν όλες τις νέες τεχνικές για να τα μεταμορφώσουν σε καινούργια. Πέρα από οικολογικά, τα οφέλη είναι και οικονομικά, καθώς το κόστος είναι σαφώς χαμηλότερο από την αγορά νέων επίπλων. Αλλοι θιασώτες της μεθόδου τονίζουν και την αισθητική παράμετρο, καθώς τα μεταποιημένα έπιπλα κατά παραγγελία κουβαλούν την προσωπική σφραγίδα του πελάτη, εκφράζοντας το μοναδικό του γούστο.
Ετσι, η παλιά βιβλιοθήκη της γιαγιάς μετουσιώνεται σε μια στυλάτη βιτρίνα για κοσμήματα, τα φθαρμένα συρτάρια της ντουλάπας μεταμορφώνονται σε μια καλαίσθητη ζαρντινιέρα, ακόμη και το καπάκι μιας μηχανής αυτοκινήτου μπορεί να μεταμορφωθεί σε βάζο με λίγη φαντασία και πολύ μεράκι από τους επαγγελματίες... Τζεπέτο. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείτε να ξεφορτωθείτε την αντίκα της γιαγιάς, επισκεφτείτε ένα από τα εργαστήρια των ταλαντούχων δημιουργών, όπως για παράδειγμα του κ. Γιάννη Καθέρη στο Χαϊδάρι.
«Πιστεύω ότι όλα τα “σκουπίδια” είναι αξιοποιήσιμα» λέει ο κ. Καθέρης. «Είμαι ένας από τους υπεύθυνους για τις...μεταμοσχεύσεις τους. Για παράδειγμα,είχα πάρει κάποια ξύλινα συρτάρια με τα οποία έφτιαξα μια ζαρντινιέρα, φτιάχνω βιτρό κολλώντας μικρά γυαλάκια σε καθρέφτη, είχα ανανεώσει μια ρετρό πιατοθήκη.Θεωρώ ότι ειδικά στους καιρούς που ζούμε τίποτε δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο.Το να παίρνεις κάτι από τα σκουπίδια, να το αξιολογείς και να του δίνεις εκ νέου ζωή είναι πολύ όμορφο...Επιπλέον, επειδή ασχολούμαι εν γένει με την κατασκευή μικροαντικειμένων και διακοσμητικών, ο πελάτης δεν έχει παρά να μου περιγράψει τι τον ενδιαφέρει και θα το φτιάξω» επισημαίνει ο κ. Καθέρης.
Ωστόσο η μεταποίηση επίπλων μπορεί να έχει και ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Η Αϊνόα από τη Βαρκελώνη και η Μίριαμ από τη Ναντ της Γαλλίας είναι δύο νέες κοινωνικές λειτουργοί με πολλή αγάπη για τη δουλειά τους αλλά και για την αναμόρφωση επίπλων. Αφού γνωρίστηκαν στο Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παίδων Βούλας, θέλησαν να συνδυάσουν τις δύο ενασχολήσεις τους και αποφάσισαν να συνεργαστούν σε ένα κοινό πρότζεκτ: τη δημιουργία ενός εργαστηρίου αποκατάστασης επίπλων με τη συμμετοχή ατόμων με αναπηρία.
Το εργαστήριο ονομάζεται «Χylo Νuevo» («Καινούργιο Ξύλο»). «Ξεκινήσαμε πριν από έναν χρόνο με την ιδέα να ενημερώσουμε τους νέους για να έρθουν και να συμμετάσχουν στη διαδικασία μεταποίησης παλαιών επίπλων. Το μότο μας είναι “Μην πετάτε τα έπιπλα,καλέστε μας να τα μαζέψουμε και να τους δώσουμε και πάλι ζωή”.
Ετσι λοιπόν οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας, εμείς συλλέγουμε τα έπιπλα και τους τα παραδίδουμε ανανεωμένα» λέει η Γαλλίδα Μίριαμ. Τα παιδιά με αναπηρία συναντιούνται στο εργαστήριο στη Γλυφάδα και επιδίδονται σ΄ αυτή τη δημιουργική διαδικασία υπό την επίβλεψη των κοινωνικών λειτουργώνεπιπλοποιών. Το «Χylo Νuevo» μετεξελίχθηκε προσφάτως σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση και έτσι το κόστος της μεταποίησης ανέρχεται στην προσωπική συνεισφορά που επιθυμεί να κάνει ο εκάστοτε πελάτης στον οργανισμό.
Η κυρία Ιφιγένεια Ματαράγκα μεταποιεί έπιπλα τα τελευταία 15 χρόνια. Ξεκίνησε ως δημιουργική ενασχόληση με τις φίλες της και εξελίχθηκε σε κύρια εργασία τα τελευταία τρία χρόνια με το δικό της εργαστήριο. «Ο πελάτης μπορεί να φέρει μια παλιά πολυθρόνα,ένα σκαμπό,μια καρέκλα σαλονιού και με μια απλή αλλαγή στο ύφασμα μπορεί να πάρει ένα “φρέσκο” έπιπλο» μας λέει η κυρία Ματαράγκα. Η διαδικασία είναι απλή: η κυρία Ματαράγκα επισκέπτεται το σπίτι του πελάτη για να δει το έπιπλο και στη συνέχεια επιστρέφει με ιδέες και κοστολόγιο. «Ο πελάτης μπορεί να επισκέπτεται το ατελιέ και να προσθέτει ιδέες στην πορεία. Ή μπορεί απλώς να αφήσει τη δημιουργία επάνω μου». Οσο για το κόστος, η δημιουργός σημειώνει: «Για μια εντελώς κατεστραμμένη πολυθρόνα που πρέπει να μεταποιηθεί εξαρχής, ίσως απαιτηθούν ως και 1.300 ευρώ. Σκεφτείτε βέβαια ότι το τελικό προϊόν είναι κάτι μοναδικό που σ΄ ένα αντίστοιχης αισθητικής κατάστημα θα κόστιζε γύρω στις 4.000 ευρώ».
Είναι σημείο των καιρών η μεταποίηση; «Τώρα πια έχει γίνει και ένα είδος trend» λέει η κυρία Ματαράγκα. «Φανταστείτε ότι το 1993 που ξεκίνησαο κόσμος το θεωρούσε λίγο τσιγγουνιά ή ντροπή να παίρνεις ένα παλαιό έπιπλο και να το φτιάχνεις. Σήμερα η μεταποίηση επίπλων αλλά και ρούχων είναι στη μόδα και λόγω κρίσης» σημειώνει. «Είναι αλήθεια όμως ότι το να μετατρέπεις βίντατζ έπιπλα είναι κάτι πολύ δημιουργικό,διότι ξέρεις ότι φτιάχνεις κάτι που δεν το έχει κανείς άλλος» σημειώνει η κυρία Ματαράγκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου