Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

"Το φαγητό και η αρχιτεκτονική είναι πολιτισμός"

Σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην Γιούλη Επτακοίλη οι αρχιτέκτονες Μαρία Κοκκίνου και ο Ανδρέας Κούρκουλας με αφορμή ένα νέο εστιατόριο το οποίο σχεδίασαν, υποστηρίζουν πως όταν η αρχιτεκτονική συναντιέται με το φαγητό τότε και τα δύο γίνονται αδιάψευστοι μάρτυρες πολιτισμού. Οι συγκεκριμένοι αρχιτέκτονες είναι αυτοί που σχεδίασαν μεταξύ άλλων το Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

"Είναι λίγα τα καλά εστιατόρια" λέει ο κ. Κούρκουλας. "Αυτό που τρώμε και αυτό που χτίζουμε είναι καθρέφτης του πολιτισμού μας, Και όπως μπορούμε να γκρινιάζουμε για την αρχιτεκτονική και τους αρχιτέκτονες, έτσι μπορούμε να γκρινιάζουμε και για το φαγητό και τους μάγειρες. Οταν η κοινωνία περνάει μια φάση ευημερίας και σπατάλης, το φαγητό γίνεται "δήθεν" και οι χώροι της αρχιτεκτονικής, επίσης. Νομίζω μάλιστα ότι τα προηγούμενα χρόνια περάσαμε πολύ έντονα μια τέτοια φάση. Ωστόσο έχω την αίσθηση ότι η οικονομική κρίση τα αναπροσαρμόζει όλα. Μας κάνει να ξανασκεφτούμε και να σταθούμε στα ουσιώδη. Να κρατήσουμε τα παραίτητα και να πετάξουμε όλα όσα διαστρεβλώνουν και επιβαρύνουν την ποιότητα της ζωής μας"

"Σημερα για παράδειγμα", παρεμβαίνει η Μαρία Κοκκίνου, "γίνεται μεγάλο θέμα η πράσινη αρχιτεκτονική, η οποία όμως μας απασχολέι από το 1960. Απλώς επανέρχεται με κάθε κρίση./ Ελπίζω αυτή τη φορά να υπάρξει ουσία. Σε σχέση, ας πούμε με τα βιοκλιματικά, θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στον παλιό τρόπο σχεδίασης όπου για παράδειγμα έπαιρναν υπ΄όψιν τους τα ρεύματα ή την αλλαγή του αέρα. Βασικά στοιχεία δηλαδή, τα οποία ξεχάστηκαν επειδή λέγαμε "αφού έχουμε κλιματισμό τι μας νοιάζει?"

Στην  ερώτηση της δημοσιογράφου : "Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η υστερία για τα βιολογικά προϊόντα και την υγιεινή είναι κάτι αντίστοιχο με την επιστροφή της συζήτησης για πράισνη αρχιτεκτονική?" ο κ. Κούρκουλας απάντησε πως :  

"Η αρχιτεκτονική και το φαγητό είναι αιμοβόρες διαδικασίες οι οποίες κινούνται - όπως όλος ο πολιτισμός βέβαια - εναντίον της φύσης. Καταστρέφουν για να φτιάξουν. Οι πόλεις είναι καταστροφή της φύσης, το φαγητό είναι καταστροφή του ζωϊκού βασιλείου. Το ζήτημα κάθε φορά είναι η διαμόρφωση μιας ισορροπίας. Αν η ισορροπία αυτή επιτευχθεί, μπορούμε να πούμε ότι οι θυσίες που έγιναν για κάθε πολιτισμό άξιζαν τον κόπο"

ShareThis