Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Η Αϊτή και οι....."αϊτοί" του ανθρωπισμού....

Ολοι γίναμε μάρτυρες των συγκλονιστικών εικόνων που εξελίσσονται λόγω του καταστροφικού σεισμού στην πολύπαθη Αϊτή. Σε ένα από τα δελτία ειδήσεων, μία κατάκοιτη τραυματισμένη Αϊτινή γυναίκα βρίσκει καταφύγιο στο τραγούδι....Με πολλή προσπάθεια βγαίνει η φωνή της που όσο πάει και δυναμώνει...

Είναι για να απαλύνει τον πόνο από τα τραύματά της?
Η μήπως για να απαλύνει τον πόνο της ψυχής της δικής της και των συμπατριωτών της?
Δεν ξέρω....και το πιθανότερο είναι πως δεν θα μάθω ποτέ....

H Δημοκρατία της Αϊτής αποτελεί μια χώρα που καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα του νησιού της Ισπανιόλας που βρίσκεται στην Καραϊβική. Στη δικαιοδοσία της περιλαμβάνει και τα μικρότερα νησιά La Gonâve, La Tortue (Tortuga), Les Cayemites, και Île a Vache, ενώ το ακατοίκητο νησί Ναβάσα διεκδικείται τόσο από τη χώρα αυτή όσο και από τις ΗΠΑ. Η Αϊτή μοιράζεται το νησί της Ισπανιόλας με την Δομινικανή Δημοκρατία.

Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφμ "o Κόσμος του Επενδυτή" της 16.1.2010:

1. H Αϊτή των 9 εκατ. κατοίκων είναι η φτωχότερη χώρα της Δύσης.
2. Το ετήσιο ΑΕΠ της μόλις που ξεπερνά τα 11 δις δολλάρια το χρόνο (κάτι λιγότερο από τα χρήματα που χρειάζεται η κυβέρνηση για να μειώσει φέτος το έλλειμμα κατά 4%)
3. Ο μέσος Αϊτινός ζει με λιγότερα από 1.000 δολλάρια το χρόνο.
4. Σχεδόν το 80% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας είναι χωρίς δουλειά.
5. Οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν σε παραγκουπόλεις από τα οποία λείπουν τα στοιχειώδη :
ρεύμα, ύδρευση, αποχέτευση.

Φωτό Klavs Bo Christensen
6. Η χώρα των 9 εκατομ. κατοίκων διαθέτει μόλις ένα στοιχειωδώς εξοπλισμένο νοσοκομείο στην πρωτεύουσα Πορτ ο Πρενς. Αυτό το νοσοκομείο των λίγων δεκάδων κλινών είναι αδύνατον να περιθάλψει έστω και ένα απειροελάχιστο ποσοστό από τους χιλιάδες τραυματίες του σεισμού.
7. Ενα στα δέκα νεογέννητα παιδιά πεθαίνουν στους πρώτους μήνες της ζωής τους.
8. Το AIDS και οι γαστρεντερικές λοιμώξεις θερίζουν τον πληθυσμό.
9. Το μέσο προσδόκιμο ζωής φτάνει μόλις τα 47 χρόνια.
10. Το 85% του πληθυσμού είναι αναλφάβητοι.

Οσον δε αφορά την ιστορία της Αϊτής και τα εγκλήματα που συντελέστηκαν σε βάρος της από τους αποικιοκράτες :
1. Το νησί της "Ισπανιόλας"(Ισπανιόλα=Ισπανική νήσος) ανακαλύφθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο το 1492  (εδώ) . Κατά τα πρώτα 50 χρόνια του απoικισμού της αφανίστηκαν από τους Ισπανούς αποίκους σχεδόν ένα εκατομμύριο γηγενείς Ινδιάνοι (φυλές συγγενικές με τους Αραουάκους/Arrowakas).
Arowak woman (John Gabriel Stedman)
2. Οι Ισπανοί αντικατέστησαν το αφανισμένο εργατικό δυναμικό με τη μεταφορά εκατοντάδων χιλιάδων Αφρικανών σκλάβων στο νησί.
3. Το νησί έγινε πεδίο άγριου αποικιοκρατικού ανταγωνισμού μεταξύ Ισπανών και Γάλλων που οδήγησε στη διχοτόμησή του.
4. Η Αϊτή έγινε πεδίο της μεγαλύτερης εξέγερσης σκλάβων που πέτυχαν τελικά την ανεξαρτησία τους.
5. Η Αϊτή Δημοκρατία των σκλάβων ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την ελληνική επανάσταση και το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.(Μάλιστα μόλις τελείωσε τον δικό της απελευθερωτικό πόλεμο εναντίον των Γάλλων αποικιοκρατών, κατεστραμένη οικονομικά, έστειλε στο Παρίσι, στον Αδαμάντιο Κοραή, 25 τόνους καφέ να εκποιηθούν, για να αγορασθούν όπλα γιά τον ελληνικό αγώνα. Επίσης έστειλε 100 εθελοντές μαύρους στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελληνων, Πηγή : wikipedia).
6. Η χώρα έμεινε για 30 χρόνια υπό αμερικανική κατοχή για την κατοχύρωση των αμερικαωνικών "επενδύσεων" στο έδαφός της, άλλα είκσοι υπό ουσιαστική αμερικανική διακυβέρνηση και άλλα τριάντα υπό ελεγχόμενη δικατορία.
7. Εκανε τις πρώτες ελεύθερες εκλογές μόλις το 1990, αλλά ο εκλεγμένος πρόεδρός της εκδιώχτηκε με ένα στρατιωτικό πραξικόπημα σε μια χώρα που δεν έχει στρατό!!!
8. Τα στρατιωτικά πραξικοπήματα υποστηρίχθηκαν από τους συστηματικούς "βασανιστές" της Αϊτής, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
9. Η μόνη ουσιαστική στρατιωτική παρουσία στη χώρα είναι η αμερικανική, που βρίσκεται εκεί με τον μανδύα της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ.
10. Η χώρα έχει καταληστευθεί από τους ίδιους τους "προστάτες" της.
11. Τόσα χρόνια "διεθνών κυρώσεων" ή "βοήθειας" της διεθνούς κοινότητας για την "αποκατάσταση της δημοκρατίας" και της ομαλότητας δεν την έχουν απομακρύνει ούτε χιλιοστό από την αθλιότητα, από την ανέχεια του πληθυσμού και από το συνακόλουθο φαινόμενο της κοινωνικής βίας και των εμφύλιων συρράξεων.
12. Η χώρα που θάμπωσε τον Κολόμβο για το φυσικό της πλούτο είναι αδύνατον πια να θρέψει τους κατοίκους της (γιατί άραγε?)
13. Η περιοχή που κάποτε ήταν το βασίλειο της ζάχαρης και του ρυζιού στην Καραϊβική και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας της περιοχής εισάγει πια κυρίως από τις ΗΠΑ αυτά τα δύο βασικά αγαθά διατροφής του πληθυσμού της.
14. Η διατροφική κρίση του 2008 μετατράπηκε σε κρίση πέινας πρώτ΄από όλα στην Αϊτή ενώ το ξέσπασμα βίας των πεινασμένων Αϊτινών πνίγηκε στο αίμα από τους "ειρηνοποιούς" του ΟΗΕ.
15. Μια χώρα που πεινάει και που πρέπει να διαθέσει τα λιγοστά που παράγει για να εισάγει τρόφιμα είναι αδύνατον να διαθέσει οτιδήποτε για υποδομές, στέρεα κτίρια, ασφαλείς κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία, δημόσια κτίρια.
16. Το φυσικό φαινόμενο σεισμός δεν προφύλαξε ούτε τους υποτιθέμενους "σωτήρες" της Αϊτής, τους υπαλλήλους του ΟΗΕ και της Παγκόσμιας Τράπεζας . Αλήθεια τι δουλειά είχαν όλοι αυτοί σε μια χώρα-πρωταθλήτρια της φτώχειας? Εισηγήσεις για ιδιωτικοποιήσεις και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας? Ισως....Αυτοί ήταν οι απαράβατοι όροι που έθεσαν στη κυβέρνηση της χώρας το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα για να διαγράψουν χρέη ύψους 1,2 δισ. δολλαρίων τον περασμένο Ιούλιο και όμως, η χώρα χρωστάει ακόμη τα διπλά.....

Πριν από περίπου 200 χρόνια οι μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις (Αγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Αμερικανοί) νικήθηκαν από τους εξεγερμένους μαύρους σκλάβους του Πορτ ο Πρενς. Να τιμωρούνται για εκείνη την αποκοτιά με τη μέθοδο της ολοσχερούς λεηλασίας έκτοτε όλοι οι απόγοινοι εκείνων των επαναστατημένων μαζών που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τη παγκόσμια τάξη του 19ου αι??? Γιατί πως αλλοιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός πως σήμερα έφτασαν αυτοί οι άνθρωποι να σιτίζονται με μπισκότα καμωμένα από πηλό, αλάτι, χορταρικά και νερό τα οποία αποξηραίνουν στον ήλιο????

Η επιβίωσή τους εξαρτάται απόλυτα από τα μόλις 60 δολλάρια ανά κάτοικο που δίνει κάθε χρόνο η διεθνής κοινότητα? Ποιά μπορεί να είναι η συνέχεια και το μέλλον μιας χώρας της οποίας οι νεολιθικές υποδομές μηδενίστηκαν από το ταρακούνημα της γης???

Και τώρα άρχισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα της φιλανθρωπίας....
Κατέφθασαν Αμερικανοί πεζοναύτες, Γάλλοι διασώστες, άνοιξαν τραπεζικοί λογαριασμοί για χορηγίες, οι εκκλήσεις φιλανθρωπίας δίνουν και παίρνουν, τα ιερατεία της παγκόμσιας αγοράς ετοιμάζονται να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί για να επιβλέψουν τη διαχείριση της ανθρωπιστικής βοήθειας....

Οι αϊτοί του ανθρωπισμού ξεπλένουν εγκλήματα δύο και πλέον αιώνων πάνω στο χάσμα που άνοιξε ο σεισμός. Το οφείλουν βεβαίως....Οφείλουν να ανοικοδομήσουν τη μικρή αυτή χώρα, να αναλάβουν όλο το κόστος όχι μόνο της καταστροφής που προκάλεσε ο σεισμός αλλά και των καταστροφών που προκάλεσαν οι συστηματικοί βασανιστές της. Κι όσα της στέρησαν η αποικιοκρατία, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τα πραξικοπήματα, η ληστρική εκμετάλλευση του φυσικού της πλούτου, η παραγωγική της αποδιάρθρωση και η κοινωνική της εξαθλίσωη.

Κι ύστερα να την αφήσουν ήσυχη.....


Του ΚΙΜΠΙ (http://kibi-blog.blogspot.com/)
Πηγή εφμ "ο κόσμος του επενδυτή"
16.1.2010


Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Μια "αλλοιώτικη" Πρωτοχρονιά - H Πρωτοχρονιά της πρώτης μετανάστριας στην Αμερική: Annie Moore (1877-1923)

Είναι παράξενο πως μια τυχαία σύμπτωση μπορεί να οδηγήσει το όνομα ενός ανθρώπου στην αθανασία. Η ημέρα των γενεθλίων της μικρής Annie Moore την Πρωτοχρονιά του 1892 έμελλε να είναι σημαδιακή :
την κατέγραψαν ως την πρώτη μετανάστρια που πάτησε το πόδι της στην Αμερική.

Στη φωτό η λίστα επιβατών του SS Nevada από το National Archives Microfilm Roll 

Ηταν βράδυ της Πέμπτης 31 Δεκεμβρίου του 1891 όταν το SS Nevada προσέγγιζε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στους ταξιδιώτες βρισκόταν και η 14χρονη Ιρλανδέζα Annie Moore (1/1/1877-1923) που ταξίδευε μαζί με τα δύο  μικρότερα αδελφάκια της τον Anthony (11 ετών) και τον Philip (7 ετών) με σκοπό να βρουν τους γονείς τους που 2 χρόνια πριν είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική. Η Annie και τα αδελφάκια της προερχόμενοι από το Queenstown (County Cork, Ireland) είχαν επιβιβαστεί στο S.S. Nevada στις 20 Δεκεμβρίου του 1891.
Μετά από ένα ταξίδι 12 ημερών, τα αδελφάκια που είχαν γιορτάσει τα Χριστούγεννα πάνω στο πλοίο, το πρωί της 1ης Ιανουαρίου του 1892 (ημέρα που η Annie έκλεινε τα 15 της χρόνια) μεταφέρθηκαν μαζί με τους υπόλοιπους 145 ταξιδιώτες στο νεοσύστατο κέντρο υποδοχής μεταναστών το Ellis island που άρχισε να λειτουργεί εκείνη την ίδια Πρωτοχρονιά του 1892 .
Η χρονική σύμπτωση της άφιξης της Annie Moore με την έναρξη λειτουργίας του κέντρου υποδοχής μεταναστών (Ellis island) την Πρωτοχρονιά του 1892 οδήγησε τη  μικρή Annie στην αθανασία την ημέρα των γενεθλίων της. Η Annie καταγράφηκε ως η πρώτη μετανάστρια από τα πάνω από 12 εκατομμύρια που κατέφτασαν στην Αμερική από το 1892 έως το 1954 που αναζήτησαν με τις οικογένειές τους το "Αμερικανικό όνειρο".
Ο τελευταίος άνθρωπος που καταγράφηκε στις λίστες του Ellis island ήταν το 1954 ένας Νορβηγός ναυτικός (μηχανικός) με το όνομα Arne Peterssen. Μετά το 1924 στην Αμερική κατέφθαναν από τις άλλες χώρες  (κυρίως) είτε πρόσφυγες πολέμου είτε φυγάδες.

Η Annie έζησε την υπόλοιπη ζωή της στην Αμερική.
Πέθανε σε ηλικία μόλις 46 ετών από αυτοκινητιστικό δυστύχημα (το 1923 στο Manhattan).
Το ειρωνικό είναι πως εδώ και ενάμισυ (περίπου) αιώνα κανείς από τους απογόνους της δεν είχε φωτογραφία της.
Μόλις πρόσφατα κάπου βρέθηκαν τελικά φωτογραφίες της γυναίκας που κάπου εκεί στα τέλη του 19ου αι. σηματοδότησε την έναρξη της μαζικής μετανάστευσης προς την Αμερική κυνηγώντας το Αμερικανικό όνειρο ......

Προς τιμήν της στήθηκαν 2 αγάλματα, ένα στην είσοδο του λιμανιού του Ellis island και ένα στην γενέτειρά της, την Ιρλανδία.

*Η φωτό Νο 1 είναι από το http://www.tripadvisor.com/
*Στην εικόνα 4 το άγαλμα της Annie στο Ellis island και στην εικ. 6 η Annie και τα νεότερα αδέλφια της στο Cobh της Ιρλανδίας

ShareThis