Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Το πληγωμένο "σπουργιτάκι" (Εντιθ Πιαφ 1915-1963)

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 31 Ιανουαρίου 2010 θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στην αξέχαστη Εντιθ Πιαφ με τίτλο Εντιθ Πιαφ, Μιά Ζωή σε Ροζ και Μαύρο, μία παραγωγή του Αλέν Ντελόν. Το αφιέρωμα είναι μια πρωτότυπη θεατροποιημένη βιογραφία πλημμυρισμένη από τα τραγούδια της.

1915 Την 19.12. γεννιέται η Εντίθ Γκασιόν (Edith Gassion) και μόλις εβδομάδες μετά τη γέννησή της βιώνει την εγκατάλειψη από την ίδια τη μητέρα της Anita Maillard, λυρική τραγουδίστρια γνωστή με το ψευδώνυμο Line Marsa.
Το 1917, ο πατέρας της Louis-Alphonse Gassion που εργαζόταν ως ακροβάτης στο τσίρκο Ciotti την άφησε για φύλακη στη δική του μητέρα, η οποία ζούσε στο Bernay (Νορμανδία) και ήταν μαγείρισα σε ένα μπορντέλο του Bernay στη Νορμανδία.
Το 1919 (σε ηλικία μόλις 4 ετών) η Edith αρρωσταίνει από κάποια πάθηση στον εγκέφαλο και τυφλώνεται. Μετά από δύο χρόνια όμως θεραπεύεται χωρίς την βοήθεια γιατρού και η όρασή της επανέρχεται.
Από το 1922 αρχίζει μαζί με τον πατέρα της  να τριγυρνά σε ολόκληρη τη Γαλλία σε περιοδείες με το τσίρκο.
Από το 1925 ξεκινά να τραγουδά στους δρόμους του Παρισιού. Κάποιοι λένε πως ο πατέρας της της εγκατέλειψε ενώ άλλοι λένε πως εκείνη έφυγε από μόνη της.
Το 1932 γνωρίζει τον Louis Dupont με τον οποίο συζεί και γεννάει ένα κοριτσάκι (11.2.1933) το οποίο έχασε από μηνυγγίτιδα μετά από 2 χρόνια.
Στους δρόμους της Pigalle όπου τραγουδά την ανακαλύπτει ο Louis Leplée, διευθυντής του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία. Μαγεμένος από τη φωνή της υπογράφει συμβόλαιο μαζί της και τη βαφτίζει το «Môme Piaf» (μικρό σπουργίτι) επειδή το ύψος της δεν περνά το 1,47. .
Το 1935 της βγάζει και το πρώτο της δίσκο. Λίγο αργότερα όμως ο μέντοράς της Leplée δολοφονείται, και η ίδια κατηγορείται πως γνωρίζει τον φονιά αλλά δεν τον καταδίδει. Αν και αθωώθηκε με τη βοήθεια ενός νέου συντρόφου, του τραγουδοποιού Raymond Asso, που είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της, φεύγει για να ζήσει στην επαρχία.
Το 1937 επιστρέφει στο Παρίσι . Γνωρίζει απίστευτες επιτυχίες οι οποίες οδηγούν τα βήματά της  στη Ν. Υόρκη. Εκεί γνωρίζει τον βασιλιά του μποξ Marcel Cerdan και ζουν ένα από τα πιο φημισμένα ρομάντζα της εποχής. Ο ξαφνικός θάνατος του Cerdan σε αεροπορικό δυστύχημα, το 1949, βυθίζει την Piaf σε κατάθλιψη, που ποτέ δεν ξεπερνά πραγματικά.
Το 1951, έχει 2 σοβαρά τροχαία τα οποία αρχίζουν να κλονίζουν την υγεία της.
Το 1952, παντρεμένη με τον τραγουδιστή Jacques Pills κάνει την πεντηκοστή τουρνέ της στην Αμερική αλλά παράλληλα ακολουθεί πολλές θεραπείες αποτοξίνωσης. Εκείνη τη περίοδο κάνει εξαιρετικές ηχογραφήσεις.
Το 1958 ζει μια ακόμα τρελή σχέση δίπλα στο νεώτερο τραγουδιστή και συνθέτη Georges Moustaki, ο οποίος το 1959 συνθέτει γι΄αυτή το τραγούδι Milord που κυκλοφόρησε το 1960 και λίγο αργότερα γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Άλλο ένα σοβαρό τροχαίο αποδυναμώνει περισσότερο την Piaf. Μετά από λίγους μήνες καταρρέει κατά τη διάρκεια κονσέρτου της σε κατάμεστη αίθουσα της Νέας Υόρκης.

Σ΄ένα κονσέρτο στη Στοκχόλμη, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, καταρρέει επάνω στην πίστα και η διάγνωση των γιατρών είναι ανίατος καρκίνος. Αυτό όμως δεν πτοεί την Edith η οποία συνεχίζει να εμφανίζεται κάνοντας περιοδείες όπως και πριν, συνοδευμένη όμως από μια νοσοκόμα για να της χορηγεί μορφίνη για τους πόνους.

Το 1960, τραγουδά με επιτυχία το «Non Je Ne Regrette Rien» του Charles Dumont και συνεχίζει να θριαμβεύει τραγουδώντας, παρότι συχνά τρικλίζει και παραπατά στη σκηνή.

Το καλοκαίρι του 1961, γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της, τελευταίο της έρωτα, Θεοφάνη Λαμπουκά, είκοσι χρόνια νεότερό της που τον βαπτίζει Τεό Σαγαπώ (Theo sagapo).
Τον Σεπτέμβριο του 1962 θα έδινε τη πιο δυναμική συναυλία της. Στις 25 Σεπτέμβρη στο κέντρο του Παρισιού στο ψηλότερο πάτωμα του πύργου του Αιφελ τραγούδησε όλες της τις επιτυχίες καθήμενη πάνω σε έναν ειδικό βατήρα από όπου έκανε το ακροατήριο να παραληρεί από τον παλμό των τραγουδιών της σε ένα ιδαίτερα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα.
Στις 9 Οκτωβρίου του 1962 παντρεύεται τον αγαπημένο της "Τεό σ΄αγαπώ".
Στο τέλος της ίδια χρονιάς πήρε τη μεγάλη διάκριση της γαλλικής ακαδημίας για την προσφορά της και τη συμβολή της στη γαλλική μουσική.

Το νήμα της ταραχώδους και βασανισμένης ζωής της Edith Piaf θα κοπεί στις 11 Οκτωβρίου του 1963. Στη βίλλα της στο Plascassier, κοντά στις Κάννες έπειτα από το βαθύ κώμα στο οποίο έπεσε για κάποιες ημέρες έφυγε προτού προλάβει να συμπληρώσει τα 48 της χρόνια, άρρωστη καταβεβλημένη από τις καταχρήσεις και παραμορφωμένη από τους ρευματισμούς.
Ο Théo Sagapo μεταφέρει την ίδια μέρα του θανάτου της την σωρό της στη «δική της πόλη», το Παρίσι. Η γαλλική αρχιεπισκοπή απαγόρευσε τη θρησκευτική της κηδεία με το αιτιολογικό ότι "είχε διάγει βίον κοινόν εν αμαρτίαις"


Όχι, τίποτα, με τίποτα,
όχι, δε μετανιώνω για τίποτα.
Έχω πληρώσει, έχω σβήσει,
έχω ξεχάσει το παρελθόν, και σκασίλα μου μεγάλη!
Aναθυμούμενη, άναψα φωτιά
με τις χαρές και τις λύπες μου.
Διαλυμένοι οι έρωτές μου κι οι τρεμούλες τους.
Σαρωμένοι για πάντα!
Ξαναρχίζω απ' το μηδέν!




Το αφιέρωμα του Μεγάρου Μουσικής θα διανύσει τα νεανικά της χρόνια στις φτωχογειτονιές του Παρισιού και στα μπαρ της Πιγκάλ, θα μας διηγηθεί πως η νεαρή Εντιθ Γκασιόν μεταμορφώθηκε στο "σπουργιτάκι " και κατόπιν πως γεννήθηκε η γνωστή σε όλους μας Εντίθ. Επειτα το ταξίδι θα ταξιδέψει στα σοκάκια όπου γεννήθηκαν τα τραγούδια La vie en rose, L'hymne a l' amour, Milord ή Non, je ne regrette rien.
Το Μέγαρο Μουσικής θα φιλοξενήσει το αφιέρωμα στην Εντίθ Πιαφ στις 31 Ιανουαρίου του 2010, στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής, ώρα 20:30. Η προπώληση εισιτηρίων αρχίζει στις 11 Ιανουαρίου.

*Στη φωτό 2 La mome Piaf (1936)
*Στη φωτό 3 ο Louis Leplee
*Στη φωτό 5 η Edith Piaf σε φωτό της Marylin Statford/www.iml.gr
*Στη φωτό 6 η Edith Piaf με τον Theo s'agapo
* Στη φωτό 7 το μνήμα της Piaf στο Père Lachaise Cemetery, in Paris

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Οταν χαμογελά το καρφιτσάκι.....

Διάβασα το παρακάτω άρθρο και το βρήκα ενδιαφέρον. Το μοιράζομαι λοιπόν μαζί σας......

"Mου πρωτοχαμογέλασε πριν από 15 μέρες και έκτοτε το πρώτο πράγμα που κάνω όταν με ξυπνάει, είναι να τρέξω να αντικρίσω αυτό το χαμόγελο. Ζητώ συγγνώμη που θα αφιερώσω σήμερα τις 250 λέξεις μου στη μόλις 94 ημερών κόρη μου. Αλλά, μέρα που ’ναι, ελπίζω θα με συγχωρήσετε. Αλλωστε, υπάρχει και λόγος. Παρατηρώντας, λοιπόν, κάθε πρωί αυτό το χαμόγελο, σκεφτόμουν πόσο δύσκολο είναι να το περιγράψεις. Οι «μεγάλοι» έχουμε προσπαθήσει με δεκάδες λέξεις. Ειλικρινές, αυθόρμητο, ανυπόκριτο, γλυκό, απονήρευτο, αθώο. Κανένα όμως επίθετο δεν μπορεί, νομίζω, να περιγράψει την αγνότητα ενός μωρουδιακού χαμόγελου.

Η κόρη μου δεν έχει ακόμη όνομα. Με τη γυναίκα μου την αποκαλούμε «καρφιτσάκι», γιατί έτσι μας φάνηκε στο πρώτο υπερηχογράφημα. Εχω μάλιστα την εντύπωση πως όταν το ακούει, μάς χαρίζει αυτό το χαμόγελο, ασχέτως αν ζει μέσα στις δυσάρεστες συζητήσεις που κάνουμε όλοι φέτος. «Γεννήθηκες το 2009, τη χρονιά της κρίσης», της είπα προχθές. Και της «εξήγησα» ότι είμαστε στην εντατική, τα spreads έχουν πάει στο διάολο, και οι γονείς σου τρέμουν πώς θα σε μεγαλώσουν. Και όμως, εκείνη αντί να συμπάσχει, πάλι μου χαμογέλασε.

Μήπως τελικά δεν είναι τόσο μαύρα τα πράγματα, αναρωτήθηκα παρατηρώντας και πάλι το χαμόγελό της; Μήπως απλώς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες και ποιες οι στιγμές που μας κάνουν αληθινά ευτυχισμένους;

Εκφράζοντας αυθαιρέτως τη γενιά όσων είμαστε στα μισά της διαδρομής, δηλαδή περί τα 40, συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι οι γονείς μας μάς μεγάλωσαν επί χούντας. Ή ακόμη χειρότερα, ότι οι παππούδες μας, στην ίδια ηλικία, αντιμετώπισαν όχι απλώς μια οικονομική κρίση, αλλά έναν παγκόσμιο πόλεμο. Τις τελευταίες ημέρες, αρκετοί φίλοι με ρωτούν πού οφείλεται ένα διαρκές, σχεδόν βλακώδες χαμόγελο που, ως φαίνεται, έχω μονίμως ζωγραφισμένο στα χείλη μου. Μόλις το βρήκα και θέλω να το εκμυστηρευτώ μαζί σας. Δανείζομαι το χαμόγελο που μου χαρίζει κάθε πρωί το «καρφιτσάκι». Οσοι είστε γονείς ή, ίσως, όσοι οδεύετε προς τα εκεί, είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να συμμεριστείτε, έστω για λίγο, τη δυσεξήγητη αισιοδοξία μου. Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά…"

Tου Κωνσταντινου Ζουλα

24.12.09

Σημ. δική μας : Μια και τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε τη γέννηση του θείου βρέφους κι επειδή πιστεύω πως κάθε βρέφος είναι "θείο" εύχομαι υγεία κι ευτυχία στο καρφιτσάκι του Κ.Ζουλα που πολύ με συγκίνησε με το άρθρο του αλλά και σε όλα τα καρφιτσάκια του κόσμου. Ας διώξουμε τη μαυρίλα από τη ψυχή μας και ας αφεθούμε στη  μαγεία του χαμόγελου που μόνο ένα καρφιτσάκι μπορεί να μας χαρίσει......
Smile λοιπόν και Καλές Γιορτές

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Αντικαταστήστε με φυσικά προϊόντα τα χημικά που χρησιμοποιείτε στο σπιτικό σας

Σε μια προσπάθεια να μειώσω τα κόστη της καθημερινότητάς μου αλλά και να μειώσω τη χρήση χημικών στο σπίτι μου ψάχνοντας κατέληξα στις παρακάτω λύσεις που εφαρμόζοντάς τις είδα τη διαφορά τόσο στο πορτοφόλι μου (τώρα ξοδεύω λιγότερα) όσο και στη βελτίωση της ατμόσφαιρας στο σπίτι μου (αφού μείωσα τη χρήση των χημικών τα οποία θεωρούνται υπεύθυνα για τα αναπνευστικά προβλήματα και τις αλλεργίες).

Για καθαριστικά 

Χρησιμοποιήστε ξύδι αντί για τα λογής λογής απορρυπαντικά. Για παράδειγμα στο νερό του σφουγγαρίσματος (τα πλακάκια τα κάνει να λάμπουν), στα είδη υγιεινής και τα πλακάκια του μπάνιου σας (μην ξεχνάτε πως το ξύδι είναι και απολυμαντικό), στα τζάμια σας (εάν μάλιστα τα σκουπίσετε μετά με εφημερίδες θα αστράφτουν).

Προσθέστε μαζί με το απορρυπαντικό πιάτων μικρή ποσότητα ξυδιού για να πλύνετε τα πιάτα και τα ποτήρια (διαλύει τα λίπη ευκολότερα και αφήνει τα μαχαιροπήρουνα πιο λαμπερά. Επίσης βοηθάει να εξουδετερωθούν οι έντονες μυρωδιές από ψάρι, αυγό κλπ). Σε όλες τις περιπτώσεις προτιμήστε να χρησιμοποιείτε ζεστό νερό (ακόμη και για τα πλακάκια δαπέδου) μέσα στο οποίο θα έχετε διαλύσει μικρή ποσότητα ξυδιού. Μέσα στο νερό του σφουγγαρίσματος μπορείτε να ρίξετε μερικές σταγόνες αιθέρια έλαια της αρεσκείας σας.

Το ξύδι μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και στα χαλιά σας. Με ένα βρεγμένο πανάκι που έχετε βουτήξει σε ένα μπολάκι με ξίδι διαλυμένο στο νερό τρίβετε με μαλακές κινήσεις τα χαλιά. Εγώ εδώ και 3-4 χρόνια έπαψα να δίνω τα χαλιά μου έξω αφού οι τιμές που ζητούν πια οι εταιρείες καθαρισμού χαλιών είναι εξωφρενικές και ασύμφορες.

Επειδή χρησιμοποιώ ξύδι σε μεγάλη ποσότητα συνηθίζω να το αγοράζω από τα μαγαζιά που πωλούν Κρητικά προϊόντα σε συσκευασία του λίτρου (χύμα σε πλαστικά μπουκάλια), συμφέρει. Θυμηθείτε πως ακόμη και αν σας χαλάσει κάποιο κρασί μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε στο καθάρισμα αντί για ξύδι αντί να το πετάξετε.

Για να καθαρίσετε τον ηλεκτρικό φούρνο χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα διαλυμένη σε νερό. Με ένα σφουγγαράκι με άγρια επιφάνεια (αυτή τη πράσινη) αφού ζεστάνετε για λίγη ώρα τον φούρνο καθαρίζετε τις επιφάνειες με τη μαγειρική σόδα διαλυμένη στο νερό.

Για την αντιμετώπιση των εντόμων

Εάν τα φυτά σας έχουν πιάσει έντομα μη χρησιμοποιήσετε τα δηλητηριώδη φυτοφάρμακα που κυκλοφορούν στην αγορά. Τοποθετήστε πράσινο σαπούνι διαλυμένο με ζεστό νερό σε ένα ψεκαστήρι  και ψεκάστε τα φυτά σας τουλάχιστον 2 φορές ανά εβδομάδα έως ότου εξαφανιστούν τα έντομα.
Για την αντιμετώπιση των κουνουπιών χρησιμοποιήστε βασιλικό (σε γλάστρα) . Εάν δεν έχετε χώρο για το φυτό τότε χρησιμοποιήστε αιθέρια έλαια βασιλικού σε ρεσώ (προσωπικά προτιμώ τα αιθέρια έλαια της Apivita)

Για τη φύλαξη των ευαίσθητων ρούχων σας από τον σκώρο, αγοράστε από την αγορά λεβάντα, βάλτε μικρή ποσότητα σε σακουλάκια και χρησιμοποιήστε τα αντί για ναφθαλίνες, κάμφορα κλπ

Με αυτά τα μικρά μυστικά μπορείτε να αντισταθείτε στις τρελλές αυξήσεις που κάνουν οι εταιρείες στα προϊόντα τους αλλά και να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας......

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Πως να αντιδράσουμε στα ενοχλητικά spam


Ολοι μας λίγο πολύ θα έχουμε λάβει στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο είτε μηνύματα που διαφημίζουν διάφορα προϊόντα που εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε, είτε μας "χαρίζουν" δώρα, βραβεία κλπ είτε μας ζητούν να τους δώσουμε τον αριθμό του τραπεζικού μα ςλογαριασμού κλπ κλπ
Σύμφωνα λοιπόν με τον Umberto Eco μία και μόνο λύση υπάρχει :
-Να απαντήσουμε στους spammers στέλνοντάς τους τη "Ρητορική" ή την "Ποιητική" του Αριστοτέλη (αρχεία τα οποία ξεπερνούν το καθένα τα 37 MB) 'η όποιο άλλο τεράστιο αρχείο μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο και να το κατεβάσετε.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την άποψη εάν οι spammers σε κάθε μαζική αποστολή μηνυμάτων άρχιζαν να λαμβάνουν ως απάντηση στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο μερικές χιλιάδες "Ποιητικές" το ταχυδρομείο τους μάλλον θα εξουδετερωνόταν από τα πολλά MB.
Ετσι ίσως να το ξανασκέφτονταν κάθε φορά που θα ξανάστελναν νέα ενοχλητικά μηνύματα.

Δεν ξέρω πόσο αποτελεσματική θα ήταν αυτή η λύση όμως σίγουρα είναι μια καλή λύση προς σκέψη.
Το πλήρες κείμενο το βρήκα εδώ με τίτλο "Αντάρτικο στα ενοχλητικά μηνύματα".

ShareThis